نمایشگاه بین المللی تبریز

تبريز ـ مركز استان آذربايجانشرقي

تبريز شهري است كه نامش از ديرباز آشناي اهل سياحت و تجارت در اقصي نقاط جهان بوده و هست و در طول جادة ابريشم غرب را به شرق پيوند داد و دروازة مشرق زمين خوانده شد. تبريز مركز استان آذربايجان شرقي در 46 درجه و 25 دقيقه طول شرقي و 38 درجه و 2 دقيقه عرض شمالي از نصف النهار گرينويچ واقع شده است و در قلمرو مياني خطه آذربايجان قرار گرفته و جمعيت آن بيش از يك و نيم ميليون نفر ميباشد.
توسعة صنايع در اين خطه در سال 1970 ميلادي پايه گذاري گرديده و از آن پس در حال پيشرفت ميباشد در اين بخش مشاركتهاي عظيمي با كشورهاي ديگر مانند چك و اسلواكي ، روماني ، شوروي سابق و آلمان به انجام رسيده اند توليدات عمده صنعتي در اين منطقه عبارتند از : مواد غذايي ، مواد شيميايي ، كاني غيرفلزي ، فلزات اساسي ماشين آلات نساجي و فرش اين محصولات هم براي مصارف داخلي و هم براي صادرات بسيار مهم هستند. استان آذربايجان شرقي با اختصاص 38/5% از كل كارخانه هاي بزرگ صنعتي كشور و احراز رتبة چهارم در بين استانهاي كشور از مناطق مهم صنعتي كشور بشمار مي آيد. به ويژه با ايجاد و تمركز صنايع سنگين توليد ماشين آلات و تجهيزات تبريز را يكي از قطبهاي صنعتي كشور نموده است.
واحدهاي صنعتي استان كه بطور عمده در تبريز مستقر مي باشند در سه محور تبريز ـ ميانه ، تبريز ـ مرند و تبريز ـ مراغه مستقر شده اند و بدليل اينكه در سر راه جاده ايران ـ اروپا قرار دارند از اهميت مضاعفي برخوردارند.
صنايع سنگين با 13 واحد عظيم و حدود 3600 واحد بزرگ و كوچك اين استان را از مزيت نسبي در اين زمينه ها برخوردار نموده است.
در ساير زمينه ها كارخانجات و واحدهاي توليدي منحصر بفردي چون پتروشيمي و پالايشگاه و توليد برخي ماشين آلات مورد نياز صنايع كشور از جمله توليد ماشين آلات نساجي را ميتوان نام برد.

پستي و بلنديها
تبريز در 50 كيلومتري قله سهند واقع شده است. در شمال كوههاي سرخ فام عون بن علي ( عينالي ) يا سرخاب به ارتفاع 1800 متر از سطح دريا قرار دارد. اين بلنديها كه شمال و شمال شرقي تبريز را محصور نموده و به طرف شرق تا گردنه پايان ادامه مي يابد. يكي از كوههاي منشعب از رشته كوههاي سهند كوه بهلول است كه ارتفاع آن به 2200 متر ميرسد. كوه باباداغي بين كوه بهلول و سرخاب واقع شده است و ارتفاع آن از 2300 متر تجاوز ميكند. از ديگر كوههاي اطراف تبريز كوه مورد در شمال غربي شهر تبريز با 2250 متر و كوه پكه چين با ارتفاع 2500 متر را ميتوان نام برد.

رودهاي شهرستان تبريز
بزرگترين رود تبريز آجي چاي يا تلخه رود به طول 160 كيلومتر متشكل از اجتماع چند رود به نامهاي آب سهند قوري چاي و ارجان چاي كه از كوههاي سبلان و بلنديهاي جنوب شرقي ، قراداغ و قوشه داغ ، سرچشمه ميگردد و پس از عبور از دره هاي بين كوه سرخاب و پكه چين از شمال تبريز و بخش اسكو ميگذرد. و به درياچه اروميه ميريزد.
مهران رود يا ميدان چاي كه آنرا ليقوان چاي نيز ميگويند از قله هاي واقع بين كريم كوه و سلطان كوه كه مشرف بر قريه ليقوان هستند در حوالي اسپراخون و قشون سرچشمه ميگيرند.

راههاي تبريز
تبريز بر حسب موقعيت جغرافيايي ، سياسي و صنعتي داراي راههاي متعدد است. اين شهر بوسيله يك شاهراه وسيع به طول 619 كيلومتر به تهران مرتبط ميشود كه تا جلفا مرز جمهوري آذربايجان ادامه مي يابد و از سوي ديگر به مرز تركيه متصل ميشود. راههاي متعدد ديگر تبريز را به مركز و شهرهاي استانهاي همجوار ، اردبيل ، كردستان و آذربايجانغربي مربوط ميكند. راه آهن تهران ـ آنكارا و تهران ـ مسكو نيز از تبريز ميگذرد. اين خط آهن از شهرهاي قزوين ، زنجان ، ميانه ، مراغه و تبريز گذشته و در صوفيان به دو شعبه تقسيم ميشود. يكي به جلفا و از آنجا به مسكو و ديگري به تركيه و از آن طريق به اروپا مي پيوندند.

آب و هواي تبريز
تبريز داراي هوايي اقليمي و كم رطوبت است و حد متوسط بارندگي آن در سال 285 ميلي متر است. اين جلگه در اثر ارتفاعي كه از سطح دريا دارد ، داراي زمستانهاي طولاني و سرد و تابستانهاي متعدل است.

زبان و مذهب مردم تبریز
زبان مردم تبریز ترکی آذربایجانی می باشد. زبان ترکی آذربایجانی از نظر فیلولوژیکی جزو زبانهای التصاقی است. این زبان دارای واژگان و گرامری قانونمند بوده و جزو ده زبان زنده جهان بشمار می رود و ریشه در زبانهای ایلامی و سومری دارد.
ترکان آذربایجان اولین ساکنان فلات ایران می باشند و فرهنگی غنی به قدمت هشت هزار سال دارند.
اکثریت قریب به اتفاق مردم تبریز مسلمان بوده ولی اقلیت مسیحی هم در این شهر زندگی می کنند.

جمعيت تبريز
بر اساس نتايج عمومي آمارگيري جاري جمعيت تبريز در سال 1375 به ميزان 1486509 نفر بوده است. ولي امروزه مهاجرين زيادي را به خود جذب كرده و هر ساله حدوداً 04/2 درصد رشد جمعيت داشته است.

صنعت
صنايع توليدي پايه هاي اقتصادي اين بخش هستند. توسعه صنايع در اين خطه در سال 1350 پايه گذاري گرديده و از آن پس در حال پيشرفت ميباشد. در اين بخش مشاركتهاي عظيمي با كشورهاي ديگر مانند چك واسلواكي ، روماني ، شوروي سابق و آلمان به انجام رسيده اند. توليدات عمده صنعتي در اين منطقه عبارتند از : مواد غذايي ، مواد شيميايي ، كاني غير فلزي ، فلزات اساسي ، ماشين آلات نساجي و فرش اين محصولات هم براي مصارف داخلي و هم براي صادرات بسيار مهم هستند.
برنامه هاي توسعه اقتصادي جمهوري اسلامي ايران تسهيلات مناسبي را براي سرمايه گذاري در اين منطقه بوجود آورده است و سرمايه گذاري بخش خصوصي در حال توسعه ميباشد و در طي سالهاي 70 ـ 1368 به ميزان 440 ميليون دلار بوده است.
استان آذربايجان شرقي كه با جمهوري هاي آذربايجان ، نخجوان و ارمنستان مرز مشترك دارد و از طريق مرز بازرگان با كشور تركيه نيز مرتبط است ، موقعيت استراتژيكي بسيار بالايي براي بوجود آمدن يك مركز عمده تجاري بين المللي را حائز ميباشد.

كشاورزي
اين خطه از كشور محصولات كشاورزي عمده اي را دارا ميباشد از قبيل : گندم ، جو ، سيب زميني ، پياز ، ذرت ، يونجه دانه اي ، اسپرس و شبدر محصولات ديگر سردرختي مانند : هلو ، شليل ، شفتالو و زردآلو در اين منطقه بعمل مي آيد. وجود دشتهاي وسيع ، امكانات مناسب براي زنبورداري ، از گذشته دور توليد عسل و استفاده از زنبورداري را بصورت فعاليت دائمي در اين منطقه فراهم كرده است پرورش كرم ابرايشم نيز در اين منطقه معمول بوده و جزء يكي از صنايع مهم ميباشد.

مشخصات اقلیمی